Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

«... εγώ τα όνειρα των παιδιών μου δεν θα τα πετάξω σε κανέναν Καιάδα…»

Όχι... Τα παιδιά μου θα ονειρεύονται!

Στο πορτοφόλι μου έχω κάτι λιγότερο από δέκα ευρώ… Ευτυχώς με την κόρη μου τη Μαρίνα έχουμε καθιερώσει έναν κουμπαρά και ότι ξέμπαρκο βρίσκουμε σε ψιλά, το πετάμε εκεί μέσα… Πρέπει να έχει καμία δεκαριά ευρώ και εκεί… Ευτυχώς την προηγούμενη εβδομάδα, σε μια μέρα βροχής και γκρίνιας, πήγαμε βόλτα στο σούπερ μάρκετ και αγοράσαμε ρύζι, μακαρόνια και τόνο σε προσφορά… Έχω και δύο τρία εβαπορέ από αυτά που βάζουμε στον καφέ, ζάχαρη, αλεύρι… Θα τη βγάλουμε την εβδομάδα… Ευτυχώς…

Πριν λίγο έβλεπα στο Facebook Ένα βίντεο Ισπανών που έκαναν πορεία διαμαρτυρίας υπέρ των Ελλήνων και όλοι μαζί τραγούδησαν το «άξιον εστι»… Τα μάτια μου γέμισαν με δάκρυα και ένας κόμπος δέους ανέβηκε ψηλά στο λαιμό μου φέρνοντας έναν λυγμό για ανάσα… Η κόρη μου έπαιζε μαζί με τον Αχιλλέα και παρέα χόρευαν το χοντρό μπιζέλι που χορεύει τσιφτετέλι και γελούσαν… Ναι γελούσαν!! Γελούσαν ευτυχισμένα, όπως τους αξίζει, τόσο στα δικά μου όσο και σε όλα τα παιδιά του κόσμου…
Τα κοιτάζω και σκέφτομαι πόσο έχει αλλάξει η ζωή μου… Σκέφτομαι πως ήμουν πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη ζούσα στην Αθήνα, όταν έβγαζα τα διπλά ή και τα τριπλά από όσα βγάζω σήμερα..
Σκέφτομαι την απόφαση μου να γυρίσω στον Βόλο, πετώντας μια ίσως καλή καριέρα από το παράθυρο… Σκέφτομαι την απόφαση μου να πάρω δάνειο ώστε να αγοράσω το σπίτι που θα στεγάσω την οικογένεια μου Και τα όνειρα μου για αυτή…
Σκέφτομαι τις πρώτες περικοπές στο οικογενειακό μας εισόδημα, τα πρώτα σύννεφα, τις μπόρες και τους χειμώνες που σκοτείνιαζαν τις ελπίδες για την ηλιοφάνεια του αύριο… Σκέφτομαι ακόμη αν πήρα τελικά τη σωστή απόφαση να μείνω, από το να φύγω για μια δουλειά «με προοπτική» σε μεγάλη τράπεζα του Λονδίνου…
Σκέφτομαι ότι έχω κλάψει πολλές φορές κρυφά από τον Γιάννη, αγκαλιά με την Μαρίνα που ήταν βρέφος ακόμη τότε, γιατί η αδυναμία μας να πληρώσουμε τα χρέη προς το δημόσιο, μας έφεραν αντιμέτωπους με τον νόμο…
Σκέφτομαι τους τσακωμούς μου με τον Γιάννη… Όλοι τους είχαν την ίδια συνιστώσα.. Τα τόσο δύσκολα οικονομικά μας…
Σκέφτομαι πόσο έχει αλλάξει το βιοτικό μας επίπεδο και πως περιορίζουμε τις ζωές μας ανάμεσα σε σπίτι και δουλειά….
Σκέφτομαι όλα εκείνα τα ένδοξα του παρελθόντος και δεν μου φαίνονται απλά μακρινά… Μου φαίνονται εντελώς άλλη ζωή….
Ο Αχιλλέας κοιμάται και χαμόγελα με ήχο… Η Μαρίνα παραδίπλα πλάθει ιστορίες και προσποιείται πως μιλάει στον «Αντώνη τον κουμπάρο»…
Κι εγώ την κοιτάζω…

Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για εκείνη είναι να αντισταθώ… Στον φόβο και στη τρομοκρατία… Στον πανικό και στην ανοχή… Στη καταστροφή και στον θάνατο των ονείρων όχι των δικών μου, αλλά των δικών της… Και του Αχιλλέα… Των ονείρων του κάθε παιδιού που αυτή τη στιγμή, παίζει, κοιμάται η μιλάει μόνο του… ΧΡΩΣΤΑΩ στα παιδιά μου ένα καλύτερο μέλλον από εκείνο που εισέπραξα εγώ… Χρωστάω στη Μαρίνα το μέλλον της!! Στην ίδια χώρα με ολα της τα αδελφια… Γιατί εμένα με πονάει που ο αδελφός μου μετανάστευσε κάπου που αξιολόγησαν καλύτερα την ακαδημαϊκή του υπόσταση… Με πονάει που η αδελφή μου βρίσκεται με μια βαλίτσα στο χέρι, έτοιμη για το παντού του κάθε εργοδότη που προτίθεται να την πληρώσει με μερικά ψίχουλα στον βωμό του » σαν κι εσένα βρίσκω μερικές χιλιάδες.. Αν δεν σου αρέσει εκεί είναι η πόρτα…», ενώ ο ίδιος παρουσιάζει κέρδη δεκάδων χιλιάδων στους ισολογισμούς του…
Οι γονείς μου με έμαθαν να μην φοβάμαι… Να μην σκύβω το κεφάλι όταν νιώθω και όταν ξέρω ότι έχω δίκιο… Με έμαθαν να υψώνω το παράστημα μου και να αντιδρώ στο άδικο… Με έμαθαν να κυνηγάω το καλύτερο και αυτό που θα με εξελίσσει σε όλο μου το πάντα…
Και να “μαι σήμερα εδώ… Να κοιτάζω τα δύο μου παιδιά να παίζουν, ενώ τα μάτια μου τρέχουν ασταμάτητα με δάκρυα οργής μα και απόγνωσης.. Γιατί δεν ξέρω τι έχω να περιμένω για αύριο, για μεθαύριο, για την ερχόμενη εβδομάδα και για του χρόνου… Γιατί δεν ξέρω αν αύριο το απόγευμα θα έχω χρήματα να πάω τα παιδιά μου στον παιδότοπο, όπως κάνω κάθε Τρίτη … Γιατί δεν ξέρω αν έχω αρκετή βενζίνη για να βγάλω την εβδομάδα, μέχρι να πληρωθώ…

Επιλέγω όμως να μην σκύβω το κεφάλι σε όλη αυτή τη προπαγάνδα… Να μην πω πάλι, «χτυπήστε με, θα αντέξω!».. Όχι γιατί δεν αντέχω κι άλλο, αλλά γιατί ΑΡΝΟΥΜΑΙ να αντέξω κι άλλο… Αρνούμαι να πειραματιστουνε κι άλλο στις πλάτες των παιδιών μου… Αρνούμαι να κοιτάζω κλαμένη τα χαρούμενα μουτράκια τους και να βλέπω την απορία τους για το ύφος μου…
Επιλέγω να κοιτάξω και πάλι ψηλά… Γιατί ο ήλιος θα ανατείλει και αύριο για όλο τον κόσμο…
Γιατί τελικά δεν με χαλάει που παίρνω ρούχα για τα παιδιά μου από την φίλη μου τη Δ και εγώ με τη σειρά μου τα δίνω στη φίλη μου την Ι και εκείνη στην φίλη της την Ε, ενώ η μία ευγνωμονεί την άλλη γιατί όλες μας γλιτώνουμε εκατοντάδες ευρώ κάθε χρόνο… Μου αρέσει που ανταλλάσσω τα αποφάγια του σπιτιού μου με φρέσκα αυγά από τις κότες του γείτονα… Μου αρέσει που ξετρύπωσα και μεταποίησα παλιά μου ρούχα κάνοντας τα να φαίνονται ολοκαίνουρια.. Μου αρέσει που οοοολο αυτό το μένος απέναντι στην Ελλάδα, πολλούς από εμάς μας έδειξε έναν δρόμο που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα είχαμε ιδέα ότι υπήρχε… Γιατί η ομορφιά δεν κρύφτηκε ποτέ στον πλούτο αλλά στην απλότητα… Και είναι πολύ ωραία να παίρνεις σάντουιτς από το σπίτι και να πηγαίνεις να τα φας με παρέα στη θάλασσα.. Είναι υπέροχο να πίνεις μπύρες στην αυλή σου με τα παιδιά, τις γάτες και τον σκύλο να παίζουν γύρω σου.. Είναι όμορφο να μοιράζεσαι το περίσσευμα σου, με κάποιον που δεν έχει ούτε για «προφταση» που λέει και η γιαγιά μου…
Ας μείνουμε ενωμένοι λοιπόν, σε όλο αυτό που έρχεται… Ότι κι αν είναι, μπόρα ή κατακλυσμός… Αν μας βρει ενωμένους, σίγουρα θα δυσκολευτεί να μας καταπιεί..
Η ένωση θα μας κάνει ισχυρούς… Και δεν εννοώ την ευρωπαϊκή… Ούτως ή άλλως, όλα μα όλα όλα ΟΛΑ, είναι δανεικά..


Κι εγώ τα όνειρα των παιδιών μου δεν θα τα πετάξω σε κανέναν Καιάδα… Όχι εγώ!!!…

Από 

Δείτε ποιοί σας λένε να ψηφίσετε ΝΑΙ και ψηφίστε με πάθος ΟΧΙ

Φίλες και Φίλοι,
Την Κυριακή 5 Ιουλίου καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε σ' ένα απλό δίλημμα. Θέλουμε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο της απελπισίας, του αδιεξόδου, της καταρράκωσης κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ή Όχι;
Θέλουμε να συνεχίσουν να μας δημεύουν τις συντάξεις, τους μισθούς, να μας στερούν τη δουλειά και τα προς το ζην για να πληρωθεί ένα χρέος, που απ' όλους τους διεθνείς οργανισμούς έχει χαρακτηριστεί πλέον ως παράνομο, αθέμιτο και απεχθές; Ναί ή Όχι;
Πρέπει να αποφασίσουμε. Τι προέχει; Τα κέρδη των δανειστών, των τραπεζών και των αγορών; Ή η ζωή και η ελευθερία ενός ολόκληρου λαού;
Επί χρόνια οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούσαν τη δική τους ρεμούλα και των ημετέρων τους με απανωτά δάνεια. Έτσι δημιούργησαν ένα ολόκληρο καθεστώς όπου η καρφίτσα για το δημόσιο στοιχίζει όσο ένα αεροπλανοφόρο.
Προϋπολογισμοί ολόκληροι χάθηκαν στις τσέπες ενός αδίστακτου κυκλώματος κρατικοδίαιτων πολιτικών, επιχειρηματιών και επωνύμων. Δείτε τους. Είναι αυτοί που σήμερα μας απαιτούν να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι επενδυτές των αγορών δάνειζαν και ξαναδάνειζαν ικανοποιημένοι αυτό το σαθρό και απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα διακυβέρνησης.
Δεν νοιάστηκαν ούτε στιγμή για τον καλπασμό του χρέους, γιατί είχαν ως εγγύηση αφενός ένα εξαγορασμένο πολιτικό προσωπικό και αφετέρου τα διευθυντήρια του ευρώ.
Μόνο μέσα σε 7 χρόνια (στα χρόνια του ευρώ) το χρέος των προηγούμενων 170 χρόνων του ελληνικού κράτους υπερδιπλασιάστηκε.
Λογοδότησε κανείς για όλα αυτά; Κανένας. Κι έτσι η ρεμούλα που τροφοδοτούσε το χρέος, αλλά και τα δάνεια που τροφοδοτούσαν την ρεμούλα συνέχισαν με ξέφρενους ρυθμούς.
Κι όταν πλέον η πολιτική τάξη που κυβερνά τον τόπο δεν μπορούσε να βρει νέα δάνεια από τις αγορές, έριξε τη χώρα στα σκυλιά.
Έβαλε τον απλό λαό, τους εργαζόμενους να πληρώσουν με το μισθό, τη δουλειά και τη σύνταξη τα δικά της εγκλήματα. Γιατί όλοι μαζί τα φάγαμε, όπως μας είπαν ξεδιάντροπα.
Επιτρέψαμε σαν λαός να διαφεντεύει την πατρίδα μας ο υπόκοσμος της πολιτικής, της οικονομίας και των σαλονιών.
Αυτός ο υπόκοσμος μας ζητά σήμερα να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να μην αλλάξει τίποτε.
Για να μην λογοδοτήσει για όσα έκανε και κάνει.
Για να συνεχίσουμε όλοι εμείς να πληρώνουμε τα δικά του χρέη.
Μας λένε ότι αν ψηφίσουμε ΝΑΙ είναι για την Ελλάδα. Ποιά Ελλάδα; Τη δική τους Ελλάδα.
Την Ελλάδα της ρεμούλας με κρατικό και τραπεζικό χρήμα.
Την Ελλάδα της αυθαιρεσίας, της ασυδοσίας, της διαφθοράς.
Την Ελλάδα της αρπαχτής, της αγυρτείας και της απάτης.
Την Ελλάδα του ρουσφετιού και της πελατειακής σχέσης.
Την Ελλάδα της ανύπαρκτης δικαιοσύνης για τον πολίτη.
Την Ελλάδα που έχει μετατρέψει την οικογένεια, ακόμη και τη θρησκεία σε ιδιοτελή επιχείρηση.
Την Ελλάδα της υποτέλειας και της εθελοδουλίας.
Την Ελλάδα της ψωροκώσταινας.
Μας λένε ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Το ίδιο έλεγαν και οι εκπρόσωποι του Ράιχ με τον αγκυλωτό στο μανίκι. Την ίδια ώρα που έστελναν εκατομμύρια στα κρεματόρια γιατί διεκδικούσαν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.
Ποιός άλλος εκτός από τους οπαδούς του Ράιχ θα έθετε τη διάσωση των τραπεζών και των αγορών πάνω από τη ζωή και την ευημερία των λαών;
Μας λένε ότι έτσι και ψηφίσουμε ΟΧΙ θα εκθέσουμε τη χώρα σε εθνικούς κινδύνους.
Και μας το λένε αυτοί που δημιούργησαν τα Ίμια, που αποδέχθηκαν τις γκρίζες ζώνες, που διέλυσαν κυριολεκτικά την εθνική άμυνα και χάρις στον ενδοτισμό τους οι εξωτερικές απειλές πληθαίνουν και αποθρασύνονται.
Δείτε ποιοί μας λένε να ψηφίσουμε ΝΑΙ.
Οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια είχαν οργιάσει για να εξαναγκάσουν τους Κυπρίους να ψηφίσουν ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν.
Τα ίδια που λένε σήμερα, έλεγαν και τότε. Οι Κύπριοι τους αγνόησαν και ψήφισαν ΟΧΙ.
Για φανταστείτε να είχαν λυγίσει από τον εκφοβισμό; Για φανταστείτε να είχαν ψηφίσει ΝΑΙ.
Σήμερα η Κύπρος θα ήταν μια ανάμνηση.
Για να μην γίνουμε και μεις ανάμνηση.
Για να σταματήσουμε οριστικά τον οδοστρωτήρα των μνημονίων και των εκβιασμών.
Για να κερδίσουμε την πατρίδα μας.
Για να κερδίσουμε την ελευθερία και την εθνική μας αξιοπρέπεια, για μας και τα παιδιά μας.
Για να γίνουμε κυρίαρχος λαός κι όχι γιουσουφάκι ντόπιων και ξένων μανδαρίνων.
Για να ξεφορτωθούμε επιτέλους όλον αυτόν τον υπόκοσμο που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και κάνει τα πάντα για να πληρώσουμε με τη ζωή μας, με τη ζωή των παιδιών μας, με τη ζωή της πατρίδας μας τα δικά του χρέη.
Οφείλουμε την Κυριακή να ψηφίσουμε ΟΧΙ.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά.
Το ΝΑΙ σημαίνει τα ίδια και χειρότερα.
Το ΟΧΙ συνιστά την απαρχή μιας ριζικής στροφής, μακρυά από όλους κι όλα όσα μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Σκεφτείτε λοιπόν ποιός σας ζητά να ψηφίσετε ΝΑΙ και ψηφίστε με όλο σας το είναι ΟΧΙ για να αλλάξουν επιτέλους ριζικά τα πράγματα.

Απέναντι στην Προπαγάνδα του Φόβου... , έχεις μόνον ένα οπλο, την ίδια την ζωή

11403346_10206024918676562_2870524550638700817_n

«Ότι τον κιοτή χίλιες φορές να τον έβρης κιοτή και να τον χτυπάς, πάγει καλά· μια να σε χτυπήση, δεν σε φοβάται πλέον.»
Στρατηγός Μακρυγιάννης
Αυγερινός Χατζηχρυσός

Οταν ο Αϊντεκ* απείλησε τον Μακρυγίαννη όταν θα στείλει  30,000 μπαγεννέτα για να μας καθυποτάξει, ο μπαρουτακαπνισμένος Στρατηγός του απήντησε όπως κάθε Ελληνας. Αλλο ο φόβος του μυαλού κι άλλο η πραγματικότητα. Αλλο να φοβάσαι την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου για τα 30.000  μπαγεννέτα και άλλο να τους τις δεις και να τους πολεμήσεις στο ανοιχτο πεδίο, όπου η έκβαση του απετελέσματος είναι ρευστη.
Οι Εργολάβοι και οι Πολιτικοί που έπαιρναν τις Μαυρες Βαλίτσες των Μπετατζίδων και της Siemens είναι οι μόνοι που θα πρέπει να φοβούνται. Το γνωρίζουν και αυτά τα τηλεοπτικά αίσχη είναι μεθοδευμένα, προγραμματισμένα και πληρωμένα από τα μαύρα Ταμεία του ΔΝΤ. Ενας τρόπος υπάρχει για να ηττηθούν, μας το είπε κι ο Μακρυγιάννης, μια φορά αν καταλάβει την δύναμη του ο Κιότης, «δεν σε φοβάται πλέον.» 
Απέναντι στην Προπαγάνδα του Φόβου του φανταστικου, έχεις μόνον ένα οπλο, την ίδια την ζωη.
 
Την απάντηση που θα έδινε ένας Ελληνας Πρωθυπουργός. Ενας …. Ελληνας Πρωθυπουργός!
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
«Εγώ» κι’ απλό στρατιώτη να με βάλετε στρέγω δια την αγάπη της πατρίδας μου. Όμως εδώ δουλεύει αδικία· και δεν είναι δικές-σας γνώσες αυτές, » είναι αλλουνών· και δεν θα πάμεν καλά». Εγώ το είπα απαθής.
Ο φίλος μου ο Αϊντέκ επειράχτη και μο’ ‘κρινε με πολύ φαρμάκι·
ΑΪΝΤΕΚ*
«‘Ο,τι σας » λένε αυτό θα κάμετε και γνώμες δεν μπορείτε να δώσετε, ότι η Μπαυαρία (σ.σ.Γερμανοί και τότε!) έχει τριάντα χιλιάδες μπαγεννέτα (σ.σ.Σοιμπλε)και φέρνει εδώ και σας υποτάζει.
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ 
Τότε βρέθηκα εις θέση δεινή· να μην μιλήσω δεν μπορούσα, ότι αδικιώνταν οι » αγωνισταί και βραβεύονταν οι κόλακες. Του λέγω· «Δυστυχία μας των καϊμένων!» Κακά και ψυχρά θα πάμεν. Εγώ σου μίλησα αλλοιώς κι’ εσύ μου απαντείς » διαφορετικά με «μπαγεννέτα». Σας λέγω ως φίλος να πασκίσετε » και τον Βασιλέα κ’ εσάς ν’ αγαπούμεν κι’ όχι να σας φοβώμαστε.
Ότι τον κιοτή χίλιες φορές να τον έβρης κιοτή και να τον χτυπάς, πάγει καλά· μια να
σε χτυπήση, δεν σε φοβάται πλέον. 
Κι’ αυτείνη η πατρίδα δεν λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη μ’ αίματα και θυσίες· κι’ από αυτά έγινε βασίλειον- κι’ όχι να βραβεύωνται ολοένα οι κόλακες, κ’ οι αγωνισταί ν’ αδικιώνται.
Ότι όταν σκοτώνονταν οι αγωνισταί, αυτείνοι κοιμώνταν.
Κι’ όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας.
Να ‘ρθη ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια.
Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει· αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θα να είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού.
*Karl Wilhelm Freiherr von HeideckΚαρλ Βίλχελμ φον Χάιντεκ) ήταν ένας Βαυαρός στρατιωτικός που ακολούθησε τον Όθωνα στην Ελλάδα (1788-1861)
netakias

Τα αργύρια...

 
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γίνεται λόγος για ευρώ και δραχμή, όταν οι περισσότεροι πληρώνονται με αργύρια!»
Κραουνάκης

Γκόραν Μπρέγκοβιτς: Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τους Έλληνες

Γκόραν Μπρέγκοβιτς: 
Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τους Έλληνες
– Είναι μαχητές
– Θα αντισταθούν  

Άλλο ένα μήνυμα συμπαράστασης στον ελληνικό λαό που ξέρει να μάχεται.

Μήνυμα στήριξης στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό έστειλε ο κορυφαίος καλλιτέχνης, Γκόραν Μπρέγκοβιτς λίγες ώρες πριν από το δημοψήφισμα της Κυριακής.

«Οι Έλληνες έχουν μεγάλη παράδοση στην αντίσταση, επομένως δεν μπορείς να τα βάλεις με τους Έλληνες. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα αντισταθούν. Οι Έλληνες έχουν βιώσει χειρότερες κρίσεις στην ιστορία, η παρούσα δεν είναι χειρότερη. Αν δεν είναι μαχητές οι Έλληνες, τότε ποιοι είναι;», γράφει ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς.
 

ΕΣΡ: Βροχή καταγγελιών για τρομολαγνεία!

Απίστευτες καταγγελίες δέχεται το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης τις τελευταίες μέρες, από πολίτες που καταγγέλλουν το κλίμα τρομολαγνείας που δημιουργούν ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης.
Συγκεκριμένα η πρόεδρος του ΕΣΡ Λίνα Αλεξίου δήλωσε ότι ήδη έχουν σχηματισθεί δύο φάκελοι για το θέμα: ο πρώτος αφορά την ταυτόχρονη μετάδοση δελτίου ειδήσεων από τους τηλεοπτικούς δέκτες και από το ραδιόφωνο συγκεκριμένου σταθμού, ενώ ο δεύτερος φάκελός αφορά παραποιημένο φωτορεπορτάζ του καναλιού MEGA που έδειχνε φωτογραφία ηλικιωμένης έξω από ΑΤΜ με τη φωτογραφία να έχει τραβηχτεί το 2012 στη νότια Αφρική.

Το ΕΣΡ επισημαίνει, επίσης, το άνισο μετάδοσης του χρόνου που αφορά στις συγκεντρώσεις υπέρ του «ΝΑΙ» και υπέρ του «ΟΧΙ», ενώ καταγγελίες υπήρξαν από πολίτες και για την προβολή του σποτ υπέρ του «ΝΑΙ» που έχει κατακλύσει τον τηλεοπτικό χρόνο των καναλιών.

Το ΕΣΡ δηλώνει ότι θα ασχοληθεί άμεσα με το τεράστιο αυτό θέμα και επισημαίνει ότι έγκαιρα είχε αποστείλει στα Μέσα ενημερωτικό δελτίο για την τήρηση της δεοντολογίας όσον αφορά ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όπως τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα.

ΠΟΕΣΥ: Oι δημοσιογράφοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων

Ανακοίνωση σχετικά με την ανάγκη τήρησης των κανόνων δεοντολογίας από τους λειτουργούς της ενημέρωσης εξέδωσε η ΠΟΕΣΥ, καλώντας τους δημοσιογράφους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, υπηρετώντας με υψηλό αίσθημα ευθύνης το δημόσιο αγαθό της Ενημέρωσης.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών, ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής, καλεί τους δημοσιογράφους να προβάλουν ισότιμα όλες της απόψεις και να αποφύγουν τη μονοδιάστατη παρουσίαση των γεγονότων.


madata.gr

«Τα λεφτά πήγαν στις τράπεζες και όχι στο λαό»

ΣΦΑΓΗ στο γερμανικό κοινοβούλιο:
«Εκείνο που θέλετε είναι να ρίξετε την ελληνική κυβέρνηση» - 
«Τα λεφτά πήγαν στις τράπεζες και όχι στο λαό»

Σκληρή ήταν η κριτική που άσκησε ο πρόεδρος της ΚΟ του γερμανικού αριστερού κόμματος στην Άνγκελα Μέρκελ, στον αντικαγκελάριο  Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και στο κυβερνών κόμμα ως προς τις πολιτικές λιτότητας και τον τρόπο χειρισμού του ελληνικού ζητήματος.

Όπως είπε στην ομιλία του στη γερμανική βουλή, η Γερμανία και οι γερμανοί εργαζόμενοι θα πληρώσουν πολύ ακριβά ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

Τα λεφτά από το πρόγραμμα διάσωσης πήγαν στις τράπεζες και όχι στον ελληνικό λαό. Αν υπάρξει ένα Grexit οι γερμανοί φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν 80 δισ. ευρώ. Υποτιμάται ένα grexit που μπορεί να φέρει ντόμινο. Kαι αν χαθεί το ευρώ εμείς θα υποφέρουμε.

«Εκείνο που θέλετε, είναι να ρίξετε την αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα», τόνισε ο Γκρέγκορ Γκίζι ενώ
Απευθυνόμενος στον Αντικαγκελάριο Γκάμπριελ, ο επικεφαλής του Die Linke είπε: «Αναμειγνύεται έντονα στη διαδικασία του δημοψηφίσματος, κάτι που είναι απαράδεκτο».

«Ζήτησε από τους Έλληνες να ψηφίσουν "ναι", παρόλο που μετά θα περικοπούν περαιτέρω οι μισθοί και οι συντάξεις και τα συσσίτια θα ταΐζουν ακόμη περισσότερους. Αυτή είναι η επιθυμία του Σοσιαλιστικού Κόμματος; Απίστευτο, είναι το μόνο που έχω να πω».

Υπενθυμίζεται ότι η σημερινή συνεδρίαση στην Μπούντεσταγκ έγινε μετά από κάλεσμα του Die Linke το οποίο πρότεινε ψήφισμα στην ολομέλεια της γερμανικής ομοσπονδιακής βουλής  σχετικό με την Ελλάδα.
Το ψήφισμα αυτό καταλήγει στις ακόλουθες προτάσεις:

  1. Να σταματήσουν όλες οι μονομερείς αποφάσεις των Θεσμών μέχρι το τελικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα.
  2. Να σταματήσουν οι πληρωμές της Ελλάδας προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ και να ληφθούν  βραχυπρόθεσμα μέτρα για την εξασφάλιση της ρευστότητας του ελληνικού κράτους και των ελληνικών τραπεζών.
  3. Να αναπτυχθεί  ένα νέο σχέδιο για να μπορέσει η Ελλάδα να διαχειριστεί τις τρέχουσες  χρηματοπιστωτικές και οικονομικές δυσκολίες της, το οποίο θα σέβεται τις δημοκρατικές αρχές και θα κάνει δυνατό το τερματισμό της αποτυχημένης πολιτικής λιτότητας και την ανοικοδόμηση της οικονομίας. Είναι αναγκαίο ένα Μορατόριουμ για το χρέος της Ελλάδας όπως επίσης μία Συνδιάσκεψη για το χρέος  για όλη την ευρωζώνη.

typos.com.cy

Η Ελλάδα τους γυρίζει την πλάτη

Το Σύνταγμα να σείεται από τον κόσμο και στον ΣΚΑΙ ο Μπάμπης να εξηγεί στην Κοσιωνη, τι συμφορές μας περιμένουν.
Δύο φιγούρες έρημες μακριά από έναν λαό που πάλλεται, μακριά από την Ιστορία που αλλάζει, σε ένα στούντιο προσπαθούν να εξυπηρετήσουν το Ναι τους.
Αυτή κάνει την ανήξερη κι αυτός τον αντικειμενικό.
Μάτια ερμητικά κλειστά.

Είδα την Τρέμη την ώρα που τελείωνε την αναμετάδοση από το Σύνταγμα και παραλίγο να της αποκαθηλωθεί το λίφτινγκ.
Ο Πρετεντέρης σε κατάσταση παραμόρφωσης το πρόσωπο του.

Είχε στραβώσει σα να τράκαρε με το μέλλον το απροσδόκητο.

Είχαν πιστέψει ότι θα ανατρέψουν την κυβέρνηση. Στείλανε και τον Καμίνη να μιλήσει στη συγκέντρωση του Ναι, γιατί τον ετοιμάζουν για Πρωθυπουργό, μετά την σχεδιαζόμενη πτώση.
Δεν έχει ξαναγίνει ιστορικά.
Απέναντι στην Ελλάδα που πάει να αλλάξει ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, ο Σουλτς, ο Ντάινσεμπλουμ, οι εδώ υπογραφείς και συνεργάτες τους, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, οι Θεοδωράκηδες και όλη η μεταπολίτευση, Σημίτης, Καραμανλής, Μητσοτάκης, προσπαθούν να κρατήσουν την Ελλάδα που χάνουν απ” τα χέρια τους.
Σήμερα το είδαν καθαρά. Η Ελλάδα τους γυρίζει την πλάτη. Χωρίς διχασμό. Με φωνή ήρεμη, θερμή, αληθινή μίλησε ο Πρωθυπουργός.

Σήμερα η Ιστορία έβγαλε τα καινούργια της δόντια.

Αρκετά μάσησε με τα προηγούμενα δόντια της.
Η Ελλάδα δεν της πάει να πει ναι.
Να πει δηλαδή, ναι ευχαριστούμε που μας αφήσατε άνεργους, νηστικούς, φτωχούς.

Πήγαν ποτέ στα συσσίτια οι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ του Μega και του ΑNT1?
Ποτέ.

Λοιπόν, αν ψάχνουν ποια είναι η αιτία που ο Τσίπρας με κλειστές τράπεζες με εντολή των Ευρωπαίων ξεσηκώνει τα πλήθη, η διαφορά είναι στο βλέμμα.

Στο βλέμμα του.

Το βλέμμα κάνει την διαφορά στην Ιστορία!



Του Λάκη Λαζόπουλου

Για την αντιγραφή Γιάννα 


ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ