Παλιά, μπορούσα να σε εξοντώσω με συνοπτικές διαδικασίες.
Να σε φυλακίσω, να σε βασανίσω, να σε στείλω στην εξορία.
Παλιά, είχα δωσίλογους και καταδότες, είχα στρατό και αστυνομία.
Ακόμα τους έχω.
Γενικά, σου δίνω πάντα την ευκαιρία να συμμορφωθείς: θα σε πάω με το καλό, θα προσπαθήσω να σε πείσω, να σε φοβίσω, να σε απειλήσω.
Αν τίποτα από αυτά δεν πιάσει, θα σε εξολοθρεύσω.
Έχω την οικονομική δύναμη, κάνω ό,τι θέλω.
Ακόμα και τώρα, που κάποιες αλήθειες γίνονται φανερές και κάποια δικαιώματα κατοχυρώνονται.
Ακόμα και τώρα υπάρχει τρόπος να σε ελέγχω.
Τώρα έχω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τώρα εισχωρώ στο μυαλό σου. Στις πιο ενδόμυχες επιθυμίες και φόβους σου. Τώρα σε κάνω σύμμαχό μου. Τώρα είμαι σε θέση να κάνω το δικό μου συμφέρον, δικό σου.
Στη διαφήμιση, δεν έχει καμία σημασία η ποιότητα του προϊόντος.
Η διαφήμιση μπορεί να πουλήσει οτιδήποτε, αρκεί να το πει πολλές φορές.
Η μεγάλη συχνότητα, ο βομβαρδισμός του μηνύματος παραλύει τις αντιστάσεις.
Χαμογελάς και λες ένα μεγάλο «ΝΑΙ»...
Με την ίδια ευκολία που σου πουλάω αποσμητικό, πακέτο τηλεφωνίας ή πίτσα, σου πουλάω και πολιτική θέση.
Στη μία περίπτωση σε βομβαρδίζω με διαφημιστικά σποτ, στην άλλη σε βομβαρδίζω με ειδησεογραφία.
Και στις δυο περιπτώσεις σου πουλάω τη δική μου ανάγκη – την κάνω δική σου.
Σε πείθω ότι ανήκουμε στο ίδιο στρατόπεδο: ότι έχουμε τους ίδιους στόχους, τις ίδιες επιθυμίες, τις ίδιες αξίες.
Σε κάνω φίλο.
Σημασία έχει να μη φανεί η καθοδήγηση. Η καθοδήγηση πρέπει να συμπεριφέρεται ως ενημέρωση. Ως προστασία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαφαίνεται το σχέδιο.
Οι μνήμες, οι γνώσεις, η ίδια η σκέψη, πρέπει να παραδοθούν στο φόβο και το δέλεαρ.
Θέλω να λες «ΝΑΙ» ακόμη και στην καταστροφή σου. Και να παίρνεις όρκο, ότι αυτό είναι το συμφέρον σου.
Έτσι σε θέλω. Να μάχεσαι για μένα. Και να ζητωκραυγάζεις για τη νίκη μου, κι ας είναι η πιο βαθιά σου ήττα.
Μένιος Καραγιάννης - Σκηνοθέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου